به بد تا تواني تو هرگز مپيچ
چراغست مر تيره شب را بسيچ
شود تيره گيتي بدو روشنا
چو سي روز گردش بپيمايدا
چو پشت کسي کو غم عشق خورد
پديد آيد آنگاه باريک و زرد
هم اندر زمان او شود ناپديد
چو بيننده ديدارش از دور ديد
ترا روشنايي دهد بيشتر
دگر شب نمايش کند بيشتر
بدان باز گردد که بود از نخست
به دو هفته گردد تمام و درست
به خورشيد تابنده نزديکتر
بود هر شبانگاه باريکتر
بود تا بود هم بدين يک نهاد
بدينسان نهادش خداوند داد
تاریخ: دو شنبه 8 اسفند 1390برچسب:پایان سرایش شاهنامه ,پایان سرایش شاهنامه ,پایان سرایش شاهنامه ,sms حکیمانه, sms فردوسی, اس ام اس حکیمانه, اس ام اس فردوسی, اسمس حكیمانه فردوسی خردمند, اسمس حکیمانه, اسمس فردوسی, جملات فردوسی, پیامک حکیمانه, پیامک فردوسی, پیامک های حكیمانه فردوسی خردمند, کلمات فردوسی شاعر,
ارسال توسط اس ام اس
آخرین مطالب